در برخی از بیماری های ریوی که موجب نارسایی تنفسی در شخص شده ممکن است پزشک معالج به بیمار استفاده از دستگاه کمک تنفسی یا همان بای پپ (فشار مثبت راه هوایی) را تجویز کند.
این دستگاه نوعی دستگاه تهویه مکانیکی جهت کمک به تنفس بیمار می باشد. در طول یک تنفس عادی زمانی که شخص عمل دم را انجام می دهد دیافراگم که اصلی ترین عضله تنفسی در قفسه سینه می باشد منقبض شده و با مسطح شدن ان یک فشار منفی در قفسه سینه بوجود می اید که این فشار منفی موجب ورود هوا به شش ها و کیسه های هوایی می شود. حال اگر شخص دچار نارسایی تنفسی شده باشد دستگاه کمک تنفسی بای پپ می تواند بسیار کمک کننده باشد به طوری که با قرار دادن ماسک برروی صورت و روشن کردن دستگاه بای پپ اکسیزن با فشارهای از پیش تنظیم شده وارد مجاری تنفسی بیمار شده و باعث منبسط شدن شش ها می شود بدین جهت این روش را تهویه با فشار مثبت راه هوایی می نامند.
دستگاه بای پپ غالبا برای درمان آپنه مرکزی مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین ممکن است در آپنه انسدادی شدیدتر استفاده شود به خصوص اگر وقایع مختلف آپنه وجود داشته باشد که نشان دهنده یک جز از آپنه خواب مرکزی است.
بای پپ ممکن است برای معالجه افرادی مورد استفاده قرا گیرد که تحمل فشار مثبت مداوم راه هوایی یا همان سی پپ را ندارند، به خصوص افرادی که شکایت دارند نفس کشیدن در برابر فشار دشوار است . این امر بیشتر ممکن است در فشار های بالاتر هنگامی رخ دهد که برای باز نگه داشتن مجرای هوایی مورد نیاز است. بای پپ اغلب پس از عدم موفقیت درمان با سی پپ استفاده میشود .
